Η ημέρα της επιστροφής των αντικειμένων

Ρούχα κρυμμένα στα ντουλάπια,μικροαντικείμενα κι ενα μικρό flashaki. Όλα σε μια σακούλα χάρτινη.Ωραίο περιτύλιγμα.
Κάθομαι σε τούτη την καρέκλα και περιμένω.
Να χτυπήσει το κουδούνι της πόρτας.
Μια βόλτα.
Μια ανταλλαγή.
Δικά μου.
Δικά σου.
Τι θα μου πεις;
Τι θέλεις να μου πεις;
Αφού μου τα πες όλα.
Τώρα δεν υπάρχει τίποτα.
Περιμένω στην καρέκλα.
Καρφωμένη.
Η μέση μου με πονάει.
Η ώρα περνάει.
Δε θέλω να σηκωθώ.
Η καρδιά μου χτυπάει κι οι παλμοί μου αυξάνονται.
Κενό..
Αχαρη μέρα.Συνεφιασμένη.
Πονάω.
Κρανίου τόπος η καρδιά μου.
Φύλλα πεσμένα.
Και κάτι ξερά χόρτα φυτρώνουν στην ανυπαρξία.
Ο ήλιος που θα βγει.
Η άνοιξη που μυρίζει..
Τα σκουπίδια στο δρόμο.
Εσύ που ανεβαίνεις την ανηφόρα και σε βλέπω απ το μπαλκόνι
Μ αυτά τα ανάκατα μαλλιά.
Σε λίγο θα χτυπήσεις το κουδούνι
Κι εγώ δε θα χω τίποτα να σου πω.
Τώρα θα ακούσω.....