Πρωινή βροχούλα, νότισε την καλοκαιρινή γη που ομως ψυχρή ακόμα, σκεπάζει ακόμα την κοιμισμένη πανίδα.
Μια αποικία βραδυκίνητων γλοιώδη πλασμάτων, προβάλλει δειλά στον κόκκινο τοίχο.
Κέλυφα σπίτια, σαν κοχύλια από μια γήινη παραλία, σέρνονται αφήνοντας υδάτινα ίχνη στα πεζοδρόμια της πόλης.
Σαλεμένα απ τις σταγόνες που χτυπήσαν το πρωί την πόρτα τους
προβάλλουν τις κεραίες τους στον ανύπαρκτο ήλιο φλερτάρωντας
απροκάλυπτα και μοιράζοντας μια υγρή "καλημέρα".
Ο κίνδυνος ελοχεύει, από ψηλά. Απροσδίοριστος. Δεν φαίνεται να νοιάζονται.
Θα μπορούσαν να διάλεγαν την ασφάλεια του τοίχου, επιχειρησαν όμως να
ρισκάρουν τη ζωή τους στο πεζοδρόμιο.
Ουράνιος από μηχανής θεός αλλάζει την πορεία τους, μεταφέροντας ορισμένα
σε ασφαλές μέρος. Κρύφτηκαν από φόβο. Αγνωστος ο υποκινητής των νημάτων.
Κρύβουν βιαστικά τις καλημέρες στο ευθραυστο καβούκι τους. Τα δυο μάτια
τους συνάντησαν το ένα γιγάντιο.
Πολύπλοκες γραμμές στα υγρά πεζοδρόμια.
'Ενα ξαφνικό "Κρακ"! Περαστικός κίνδυνος από δίποδο
απρόσεκτο αλλά νοήμων είδος. Έλλειψη χρόνου. Αδυναμία επικοινωνίας.
Τα μάτια δεν πρόλαβαν να συναντηθούν. Προσθήκη θυμάτων από πολλαπλά "Κρακ"!
Κατεστραμμένα σπίτια, γυμνοί σάλιαγκες σε ελαστικές σόλες.
Στο άψυχο πεζοδρόμιο η βροχή θα τους ξεπλύνει.
Το δάκρυ ενώθηκε με τη βροχή.
Κάποιοι ακόμα ρεμβάζουν
ανέμελα πάνω στον τοίχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου