Είμαστε πάνω σε δυο βραχονησίδες κι ανάμεσά μας η θάλασσα.
Άλλες φορές
χαιρετιόμαστε κι άλλες κολυμπάμε αγακαλιασμένοι.
Υπάρχουν και οι
στιγμές που ο ένας εγκαταλείπει το νησί για να φτάσει στον άλλον.
Μάταια όμως
γιατί μας γυρνάνε πίσω τα κύματα.
Τον υπόλοιπο
καιρό περιοριζόμαστε στην χλωρίδα και την πανίδα του νησιού μας,
o καθένας κλεισμένος στη βαθιά σιωπή του…
o καθένας κλεισμένος στη βαθιά σιωπή του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου